Onderweg naar Cambodja

Zondag 28 en Maandag 29 oktober.

We hebben niet zoveel te melden behalve dat het erg warm is en de armen en benen rood verbrand.
We zijn bangkok uitgekomen en de snelweg genomen tot aan de grens van Cambodja.
We hebben nog in Thailand een overnachting genomen en genoten van een drukpunten massage,
Nou genoten!!! Ook bij nadrukkelijk vermelden dat het zachtjes aanmag drukken ze toch heel erg hard.
Ze vouwen je in alle onmogelijke standjes en net op het moment dat je denkt, nu breken mijn knieen of drukken ze een heup of schouder
uit de kom mag je weer terug naar je normale stand.(pffft). Op het moment dat je het ondergaat denk je: ah stoppen ermee dit is niet fijn.
Maar je merkt het effect erna. heerlijk en er lekker op geslapen.

Maandag 29 oktober.
Redelijk optijd opgestaan het komt er nu opaan of we met de motoren de grens overkomen.
Poipet (grensovergang) is een rommetjes en je ziet niet direct waar je wezen moet.
Uiteindelijk komen we bij een klein kantoortje waar de visa s geregeld kunnen worden en dat is met een half uurtje ook gepiept.
We halen de motoren op en rijden naar de eerste controle post en dat is om de motoren Thailand uit te krijgen.
Ook hier papiertje invullen en nog een formuliertje en ach laten we er nog maar 1tje doen.
Wat we wel een beetje missen zijn de enorme hoeveelheid stempels die de Thai en Cambodjaan kunnen zeten. we krijgen er dan ook niet
veel en dat geeft gek genoeg eigenlijk helemaal niet zo n goed gevoel. We denken maar het zal wel en mischien zijn ze erachter
gekomen dat je van het vele stempelen ook RSI kan krijgen.

De motoren zijn Thailand uit en nu nog Cambodja in.
Hoe simpel alles kan zijn hoe moeilijk het ook altijd moet gaan.
Bij de volgende post weer alle papieren doorgespit en ja hoor weer een formmulier werd ingevuld.
We worden weer met een pakket papieren naar een kantoor verwezen en bleek dat de motoren Thailand al uit waren maar wij zelf nog niet. Dus stempel in ons paspoort en tot ziens.
Weer terug naar de motoren en gaan.
We zitten net op de motor en we bedenken ons dat we nu nog geen stempels in ons paspoort hebben voor Cambodja.
We rijden een stukje door en komen na een km eindelijk bij het kantoor van de Cambodjaanse autoriteiten en mogen onze vinger
afdrukken achterlaten en ontvangen onze paspoorten weer terug, PFFT eindelijk mogen we de route weer oppikken.
Het is een saaie lange weg en hier hebben we echt niets over te melden.
We zitten nu in Siem Riep, een erg mooi logeer adres van een Nederlander die al jaren hier woont.
We gaan nu een hapje eten en gaan genieten van een paar biertjes. We vinden dat we dat wel verdient hebben.

xxx
Jack en Maaike